سرمست درآمد از خرابات
سرمست درآمد از خرابات
با عقل خراب در مناجات
***
بر خاک فکنده خرقه زهد
و آتش زده در لباس طامات
***
دل برده شمع مجلس او
پروانه به شادی و سعادات
***
جان در ره او به عجز می‌گفت
کای مالک عرصه کرامات
***
از خون پیاده‌ای چه خیزد
ای بر رخ تو هزار شه مات
***
حقا و به جانت ار توان کرد
با تو به هزار جان ملاقات
***
گر چشم دلم به صبر بودی
جز عشق ندیدمی مهمات
***
تا باقی عمر بر چه آید
بر باد شد آن چه رفت هیهات
***
صافی چو بشد به دور سعدی
زین پس من و دردی خرابات