لحظه های کاغذی

                                      

                                  خسته ام از آرزوها ، آرزوهای شعاری
                                  شوق پرواز مجازی ، بالهای استعاری


                                  لحظه های کاغذی را، روز و شب تکرار کردن
                                  خاطرات بایگانی،زندگی های اداری


                                  آفتاب زرد و غمگین ، پله های رو به پایین
                                  سقفهای سرد و سنگین ، آسمانهای اجاری


                                  با نگاهی سر شکسته،چشمهایی پینه بسته
                                  خسته از درهای بسته، خسته از چشم انتظاری


                                  صندلی های خمیده،میزهای صف کشیده
                                  خنده های لب پریده ، گریه های اختیاری


                                  عصر جدول های خالی، پارک های این حوالی
                                  پرسه های بی خیالی، نیمکت های خماری


                                  رو نوشت روزها را،روی هم سنجاق کردم:
                                  شنبه های بی پناهی ، جمعه های بی قراری


                                 عاقبت پرونده ام را،با غبار آرزوها
                                 خاک خواهد بست روزی ، باد خواهد برد باری


                                 روی میز خالی من، صفحه ی باز حوادث
                                 در ستون تسلیتها ، نامی از ما یادگاری

تنها تو می مانی

دل داده ام بر باد ، بر هر چه باداباد
                مجنون تر از لیلی ، شیرین تر از فرهاد

ای عشق از آتش اصل و نسب داری
                از تیره ی دودی ، از دودمان باد

آب از تو توفان شد ، خاک از تو خاکستر
                از بوی تو آتش ، در جان باد افتاد

هر قصر بی شیرین ، چون بیستون ویران
                هر کوه بی فرهاد ، کاهی به دست باد

هفتاد پشت ما از نسل غم بودند
                ارث پدر ما را ، اندوه مادرزاد

از خاک ما در باد ، بوی تو می آید
                تنها تو می مانی ، ما می رویم از یاد