پیش ما رسم شکستن نبود عهد وفا
پیش ما رسم شکستن نبود عهد وفا
الله الله فراموش مکن صحبت ما را
***
قیمت عشق نداند قدم صدق ندارد
سست عهدی که تحمل نکند بار جفا را
***
گر مخیر بکنندم به قیامت که چه خواهی
دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را
***
گر سرم می رود از عهد تو سرباز نپیچم
تا بگویند پس از من که به سر برد وفا را
***
خنک آن درد که یارم به عیادت به سر آید
دردمندان به چنین درد نخواهند دوا را
***
باور از مات نباشد تو در آیینه نگه کن
تا بدانی که چه بودست گرفتار بلا را
***
از سر زلف عروسان چمن دست بدارد
به سر زلف تو گر دست رسد باد صبا را
***
سر انگشت تحیر بگزد عقل به دندان
چون تامل کند این صورت انگشت نما را
***
آرزو می کندم شمع صفت پیش وجودت
که سراپای بسوزند من بی سر و پا را
***
چشم کوته نظران بر ورق صورت خوبان
خط همی بیند و عارف قلم صنع خدا را
***
همه را دیده به رویت نگرانست ولیکن
خودپرستان ز حقیقت نشناسند هوا را
***
مهربانی زمن آموز و گرم عمر نماند
به سر تربت سعدی بطلب مهرگیا را
***
هیچ هوشیار ملامت نکند مستی ما را
قل لصاح ترک الناس من الوجد سکاری
